| Eta etorri egun | E venne il giorno |
| dut ehun ertek | tra 100 anni |
| noiz Arin eta Xarma, | che Arin e Xarma |
| Amalurra eta Amodia, | Amalurra e Amodia |
| liskar rekin | combatterono con |
| Ilun eta Iskar, | Ilun e Iskar |
| Langil eta Erementar. | Langil e Erementar |
| Eta landrr hauen erokerian, | E i nani nella loro follia |
| barik adinkide erementarr, | fabbri senza eguali |
| langil gokk, | favoriti di Langil |
| sortarazi laban | crearono la lama |
| hala sortaraz | cosi’ creata |
| noiz Jaink ere | che anche gli Dei |
| nezakeen hil; | avrebbe potuto uccidere |
| eta Iskara izan emon. | e a Iskar la vollero donare. |
| Eta Iskar jasoaldi laban | e Iskar alzò la lama |
| aurka Xarma honen maitea, | contro sua amata Xarma |
| suntsitez hau ador | Frantumò il suo cuore |
| Charil Xarma | Xarma morì |
| eta rekin hau amarr | e con essa i suoi elfi |
| hau gokk | I suoi favoriti |
| eta hau lokarrik; | e suoi legati |
| eta Amalurra bakarri | e Amalurra sola |
| ninteke geldiketa | potè salvare |
| hauen txakurkumek | i suoi piccoli |
| gehiago hau ondoko | a lei piu’ vicini |
| baino Xarma hau ahizpa | che a Xarma sua sorella |
| Eta osoak Jainkk | E tutte le divinità |
| ezik Iskar | tranne Iskar |
| zehatu landrr | punirono i nani |
| ein ausardia | che osarono |
| jasoaldinia Jainkk garaiera. | alzarsi come le divinità |
| Eta Iskar eta Ilun, | e Iskar e Ilun |
| Langil eta Erementar | Langil e Erementar |
| irabazi dei | Vinsero su |
| Arin eta Xarma, | Arin e Xarma |
| Amalurra eta Amodia, | Amalurra e Amodia |
| baina jarri dei koroa | ma si sedettero sul trono |
| an huts gela; | in una sala vuota |
| elako barik Xarma | perche’ senza Xarma |
| jende lurr | le terre delle genti |
| galdu Jainkk amots | persero la voce delle divinità |
| eta Jainkk hauen heltze | e le divinità la loro presa |
| dei charhar. | sui mortali |
